10:02 a.m.
| 01/29/2013
Isa sa mga
nakakabuwisit na pangyayari sa araw-araw ay ang pangingialam ng lovelife ng
ibang tao sa lovelife mo. Well...
Walang
sanang masama sa pakikialam sa buhay ng ibang tao. Pero maliban na lang kung ang
usapan ay tungkol sa lovelife nito, at kung pribadong tao siya at isa yan sa
mga paksang isinasapribado niya. Napapansin ko lang, dumarami na naman ang
barabrong nilalang pagdating sa lovelife ha?
Palagiang tanong
ng mga ‘to ay “Kumusta lovelife natin?” O kung alam na inlove na inlove ka,
magtatanong pa rin ng mga “pa-obvious” (Gusto mo birahin kita ng snappy answer
dyan?).
Ito pa ang
hirap dyan e. Kapag nagbitaw ka ng sagot, hahalukayin pa ang topic na yan. At mas
mangungulit pa sa iyo kapag sinabi mo na “Ayaw kong pag-usapan iyan. Period.” Minsan pa nga e nahuhusgahan ng isa ang
sekswalidad ng ibang tao depende sa lovelife nito. Kung ang isang tao ay pinili
na hindi magkaroon ng karelasyon, iisipin ng mga kumag na bakla siya. Punyetang
lohika yan!
Hindi sa
pambabasag ng trip o pagiging bitter ha (Pero supot lang ang utak ng mag-iisip
nung sinabi ko sa pangalawa)? Pero bakit nga ba ang daming makukulit na
nilalang ang mahihilig pumutakte ng lovelife ng ibang tao?
Una, kung
sino pa ang nakikialam ng lovelife ng ibang tao e sila mismo ang wala nito. Oo,
sila nga ang mga walang lovelife. Mga inggitero at inggiterang palaka. Either curious
sila o gusto lang nila mamutakte. Ah, so ang sa lagay ba e inaalam nila ang feeling
na magkakaroon ng lovelife mula sa karanasan ng ibang tao? Maaring oo, at maari
ring hindi.
Pwede rin
ang pinakadahilan ay dahil gusto lang sila makaramdam ng kilig. Aba, kapal ng
mga ‘to ha! Kayo ang kasintahan, mga ate’t kuya? Pwede naming umihi na lang
sila diyan sa CR e.
Pangalawa, “concern”
lang sila. Okay, given. Pero ang pagiging concern ay tulad din ng ibang bagay –
dapat nilulugar. Hindi pwede sa lahat ng oras ay lagi dapat pupunahin ang mga
kaganapan sa lovelife. Anong excuse? Dapat raw maging “open” ang tao pagdating
sa usapang iyun?
Weh! Open mo
yang mukha mo. Ang pagiging “open” ay may kaakibat na pagrespeto sa pananaw ng
iba na isapribado ang mga bagay na tulad nito. Kung hindi mo ma-take yun, get
off from him/her.
Pangatlo,
wala lang silang mapag-usapan. Ang boring ng mga bagay na tulad ng asignatura
sa klase, o mga nagbabagang balita para sa kanila, (at parte na rin ng pagiging
demokratikong lipunan natin ang mga taong pinili na maghing parte ng mga salot
na kung tawagin ay “walang pakialam.”) Mas interesado pa silang makialam sa
lovelife ng iba kesa sa kung ano ang gagawin nilang diskarte para magkaroon ng
pagkain sa hapag-kainan. Tsismis, ika nga. Para may makwento lang ang mga
mokong at loka sa iba. Sarap lang sabihan ng mga katagang “Pwes! Hindi ako
sikat na tao para putaktehin ang lovelife niyo.” Baka showbiz pa yang sagot na
iyan ha? Pektusan kita diyan e.
At oo nga
pala, kung lovelife ang usapan e parte rin ako ng mga salot sa lipunan sa mata
ng mga apaw-apaw-na-emosyonal at sobrang-romantiko. Oo, mga “walang pakialam”
nga ang tinutukoy ko.
Pang-apat. Hindi
sila marunong maghintay. Hindi lang sa paghihintay na dumarating ang lovelife
sa kanila, kundi ang maghintay rin na ang pagkakataon na mag-open ang tao mismo
sa usapan na iyun. Gusto nila, sila mismo ang mauuna na makikialam nang
makikiaalam (kahit sa totoo lang e hindi naman talaga dapat ito pinapakialaman).
Ke may nabasa lang sila na patamang status sa Facebook o sobrang
nakakapagdamdaming mga kataga na tweet... hala sige, open forum na yan!
Ang pakikialam
sa lovelife ay may tamang lugar at panahon. Hindi porket ayaw niyang i-open yun
e sarado na ang utak niya. May mga taong likas na hindi binubuklat ang mga iyun
sa publiko, lalo naman kung hindi naman kailangan talaga. At huli, dapat
iginagalang din. Kung hindi niya trip na pag-usapan ang lovelife niya, irespeto
niyo yun.
Kaya
utang-sa-boundary naman, pwede ba... MIND YOUR OWN LOVELIFE!
Author:
slickmaster | (c) 2013 september twenty-eight productions
No comments:
Post a Comment
Feel free to make a comment as long as it is within the bounds of the issue, and as long as you do it with decency. Thanks!