10:58:44 AM
| 6/5/2013 | Wednesday
Usapang
Awit Awards naman. Nilabas kamakailanlang ng Philippine Association of
Recording Industry (o PARI) ang listahan ng mga nominado para sa ika-26 na Awit
Awards.
Sa mga
hindi nakakaalam, ang Awit Awards ay isa sa mga prestiyosong award-giving body
sa laranagan ng musika. Kumikilala ito sa mga akda ng mga taong sadyang may
passion sa kanilang ginagawa. Sa mga taong nilalako ang kanilang produkto,
produkto na hindi lang halaga ng pera ay katumbas kundi ang tinatamasang
popularidad, ang mataas na pagtingin ng mga kritiko, at ang mga substansya na
makukuha ng sinuman na makikinig nito.
Isa rin ito
sa mga aktibidad na naghahangad rin na palaganapin ang OPM sa ating bansa,
bagay na talaganag kailangan natin sa panahon ngayon. Panahon na tila
kinakalaban natin ang mga kabaduyang bagay tulad ng karamihan sa mga pautot ng
mainstream tulad ng masa stations sa radyo, ang walang kato-atoryang musika
mula sa mundo ng mga banyaga, ang walang-kamatayang pamimirata, at iba pa.
Tignan ang
buong listahan sa website ng philnews.ph
Medyo nakakapanibago
lang. Maliban kasi sa novelty, bakit wala sa mga listahan ang mga kanta na mas
pinakikinggan ng karamihan? Yan ang patunay na iba ang tinatawag na “quality
music” kesa sa mga halatang pang-benta lang. Mabuti nga ganun e. Dapat lang na mangibabaw
ang mga musika na may kaakibat na mabibigat na mensahe sa ating lipunan kesa sa
mga awit nakapagpapabigat lang sa bulsa ng mga tao na hangad lang ay kumita
kahit ampaw at hangin lang ang laman nito.
Marami bang
hindi pamilyar na pangalan sa listahan? Mitsa na yan para subukan mong buksan
ang iyong tenga’t isipan para mnakinig sa iba’t ibang kalse ng musika sa
panahon ngayon.
Ito lang
ang patunay na hindi lahat ng napapakinggan mo sa radyo ay magaganda o astig
talaga, lalo na kung kadalasan ay sa mga sikat an istasyon ka ngayon makikinig.
Hindi nga lahat ng mga gawa sa OPM ay nakakakuha ng matinding exposure sa mga
istasyon ng radyo e. Kahit sa karamihan sa mga masa station din pala, kung
mapapansin mo, novelty at ballad lang ang madalas na maipatugtog doon. Magpe-play
lang ang ilan d’yan ng mga kantang nabanggit sa listahang ito, dahil sa: una, sikat
na ang artistang may-akda; pangalawa, kung kilala ba ang recording company na
naglimbag sa mga kantang ‘to; pangatlo, kung pasok ito sa format ng playlist
nila; at panghuli, kung marami na ang nagrerequest nito.
Hindi lahat
ng naeexpose ng mainstream ay may kalidad na bagay. Katulad lang yan ng sinabi
ko sa taas, tsong. Dagdag ko lang, maliban sa Myx, tila bihira (kung hindi man “wala”)
na lang ang avenue para sa mga muskier na maexpose ang kanilang musika sa
pamamagitan ng mga music video. Unless kung sinagot ng mga PR ng mga programa
sa telebisyon ang tawag nila para maging panauhin sa mga ito at pag-usapan ang
kanilang gawa.
Sa ngayon,
susubukan kong pakinggan ang mga ito. Antabayanan ang susnod na post ukol sa
paksang ito, dahil doon ko ilalahad ang aking mga pananwa at sa tingin ko, ang
dapat manalo sa 26th Awit Awards.
Ang hakbang
na ito ng PARI ang nagpapatunay na hindi pa patay, at hindi tuluyang mamamatay
ang musika ng Pilipino.
author:
slickmaster | (c) 2013 september twenty-eight productions
No comments:
Post a Comment
Feel free to make a comment as long as it is within the bounds of the issue, and as long as you do it with decency. Thanks!