11:53:26 PM | 7/1/2013 | Monday
3 years na pala ang nakalilipas. Ang bilis ng panahon no?
Parang kelan lang, nakatambay ako sa dorm ng barkada ko
habang nag-iisip kung ano ang gagawin namin sa thesis namin (na syempre, nauwi
sa isang munting inuman session ang lahat).
Akalain mo, 2013 na pala. Graduate na ako, may trabaho at
kasintahan, pero nananatiling pakealamero sa mga kaganapan sa bayan.
Pero, balik tayo sa 2010. Isang maambon na Miyerkules ng
umaga nun, nakatambay sa drom ng barkada-slash-thesismate ko sa Sampaloc noong
narinig ko ang putukan kahit ito’y mula pa sa Luneta. Oo nga pala, naalala ko –
pormal na seremonyas pala ng pagsisimula ng bagong administrasyon nya yun no?
Nanumpa ang kuya mong si Benigno Simeon Cojuango Aquino, mas
kilala bilang si “Noynoy” o (dahil pangulo na siya) President Noy. Simula na
nun ng kayang “tuwid na daan” na pamamalakad. At may mabibigat na salita pa
siyang binitawan.
Pero, may nangyari ba talaga?
Walang wangwang. Wow ha? Sosyal ng dating. Este,
pang-echapwera ng mga utak wang-wang at mga sasakyang pa-VIP kunwari.
Walang counterflow. Kaso, marami namang naaksidente sa kalye
at kailangang tugunan ang problema sa trapiko sa pamamagitan ng “counterflow.”
Walang toll. Pero hindi
applicable ito sa mga expressway sa Luzon. Kaso, marami pa rin ang nagsisgawa
nito. Kung alam ng kuya nyo ang kalokohan niyo, naku, magtago-tago na kayo.
Pero, tatlong taon na ang nakalipas. Ano na nga ba ang
nangyari sa kanyang panungkulan.
Wala nang primerong epal na billboard na naglalarawan ng
mukha ng pangulo sa kada proyekto nasyonal. Pero sa kabilang banda, ano nga ba
ang maipagmamalaki nya (kahit sabihin natin na minus the mukha at kanyang
pangalan)
Tatlong taon na ang nakalipas. May nabago ba?
Meron namang nabago at meron din naman na nananatili, mga
wala pa ring pagbabago sa pamumuhay.
Marami rin namang mga proyekto ang nagawa,marami rin namang
mga kontrobersiya ang kanyang napagdaaanan. Kabilang na rin ang magandang
balita na kahit papaano ay umaangat ang ekonomiya ng bansa. Bagamat on the
contrary side of life nitong mga nagdaang linggo ay bumabagsak naman ang stock
market. Yikes.
Pero kelan ka lang nakikialam sa kanyang pamamalakad? Kung kelan
siya lumalovelife? Mula kay Liz Uy hanggang kay Grace Lee? O tapos, maliban
dun? Ano pa ang alam mo ukol sa kanyang panunugkulan sa nakalipas na tatlong
taon?
3 years after Aquino’s administration, anyare na nga ba? Ayun,
tinitira ang samu’t saring mga anomalya sa lipunan. Mula media hanggang kanyang
gabinete hanggang sa nakaraang administrasyon. Masyado ba siyang prangka?
Siguro, pero mas okay namana nag nagpapakatotoo kesa sa paliguy-ligoy pero
palihim na nanggago. Siguro, mas okay na rin kung ilalagay sa lugar ang pagiging
taklesa, lalo na’t panay palagian noon ang kanyang tirada kay dating Pangulong
Arroyo.
Pero isa sa mga matitinding sigalot na pinagdadaanan ng
adminsitrasyong ito ay ang mga problema sa usaping diplomatika, tulad na lamang
ng mga naganap na Manila hostage crisis, pagpatay sa isang mangingisda sa
Taiwan, kaso ng pagbitay sa mga OFW drug mule, at ang dispute sa territoryo
natin. Naku, kawawa naman tayo. Palagi na lang tayto binubully ng ating mga
kapitbahay. Lalo na’t parang agwang buko ang laban pagdating sa lupa. Kaso lagi
na lang olats ang Pinoy. Either naisahan tayo ng mga karatig-bansa, o dahil rin
ito sa kalokohan ng ating kapwa, na ang gobyerno pa mismo ang tumutubos sa
kanila.
Sa madaling sabi, marami namang nagyari e. May pagbabagong
naganap. At sa kabilang banda, parang wala ring pagbabago para sa kanila. Siguro,
tumutukoy ito sa mga tipikal na laging nangyayari sa ating lipunan – may krimen
pa rin, mataas ang bilihin, pero tila ganun pa rin ang sinasahod. Para sa
kanila, same old shit, ika nga.
Nangalahati na ang temino ng ating mahal na pangulo. Ano ang
masasabi mo? May pagbabago ba, o wala?
Author: slickmaster | (C) 2013 september twenty-eight
productions
No comments:
Post a Comment
Feel free to make a comment as long as it is within the bounds of the issue, and as long as you do it with decency. Thanks!