Mas Okay Pang Manood ng Wrestling Kesa sa Telenovela

4/10/2014 10:37:26 AM

Sa totoo lang, ang isang sporting event ay isang pinakaperpektong halimbawa ng reality show, o ng isang television series. At kung ganun lang naman ang usapan, aba, mas okay pang manood ng wreswtling kesa sa teleserye!

Ano?! Seryoso ka ba?!

O, ano? Napataas ba bigla kilay mo? Uminit ba ulo mo? Kumulo ba dugo mo?

Kung ganun, aba, hindi ko na problema yan.

Pano ko nasabi ‘to? Kamakailanlang, marai akong nababasang mga kumento sa kaliwa’t kanang mga Facebook page. At marami dun ay nakikipagtalo dahil diumano sa kakornihan ng World Wrestling Entertainment. Scripted daw.

Oo, scripted naman talaga yan e. Kaya nga “World Wrestling Entertainment,” ‘di ba? Kaya nga rin tinawag na ‘sports entertainment’ ang mundong ginagalawan nila.

So what can you expect pa ba?

Lately, nagiging parte na rin ng daily grind ko ang mag-isip at magsulat ng mga post na mau kinalaman sa WWE. Maliban pa yan sa mga beat ko sa UFC (though never ko pa siyang nailalahad sa sarili kong blog), NBA , PBA, at kung anu-ano pa. Siguro dala na rin ito ng pagiging fanboy ng WWF nung bata pa ako.

At noong umusbong ang ika-30 edisyon ng WrestleMania, naging matunog na naman ang pangalan ng WWE. Nagtrend sa Twitter. As in pinag-usapan na naman siya. Maraming nagsasabi (na usually naman ay mga taong nabuburat na rin sa palabas na ito), scripted daw ‘to. Ops, basahin ulit ang nasa itaas (kailangan bang paulit-ulit sa pag-eexplain ha?).

Pero kumokorni na nga ba ang WWE dahil sa kung anu-anong pautot ng mga ‘to? Mantakin mo, maraming nagbabalik na mga alamat sa kasaysayan ng professional wrestling. Bibihira lang na bigyan ng pagkakataon ang mga biglang usbong na superstar. Madalas ay inaambush.

Pero mayroon din namang mga epikong nagwawakas sa hindi mo inaasahang pagkakataon – gaya na lamang ng pagkatalo ni Undertaker. Pustahan, walo sa sampung katao nun ay hindi inaakalang matatalo si Taker ni Brock Lesnar. At kahit sinabi ko sa predisyon na yun na maari pa ring manaig ang Deadman sa labang yun, hindi ko rin kinaila at minaliit ang kapangyarihan at abilidad ng isang wrestler na tila mas nagging halimaw pa ang laro mula noong sumali sa UFC ilang taon na ang nakalilipas.

Pero, scripted nga ba ang WWE? Given nay an, mga tsong. At... hey, kung ako lang tatanungin, mas astig pa nga ito kaysa sa mga telesereye eh.

Oo, mas okay pa sa teleserye. Yung iba ngang actor sa mainstream ngayone daig pa ng mga extra kung umarte eh.

Pero, anu-ano pa nga ba ang dahilan kung bakit mas okay pang manood ng WWE kesa sa mga telenovela.

Maaring predictable ‘to, pero at least, hindi halata, ‘di tulad ng mga teaser na makikita at nakapapagpasabik nga, pero... hanggang dyan lang. Inuuto ka lang naman.

Pero, pero, pero... bakit nga ba? Sobrang generic na rin kasi ng mga teleserye sa panahon na ito eh. Kung tutuusin, mas okay pa nga ang kwentong ito kesa sa mga umuusbong na mga pelikula sa mainstream.

At... kahit papaano, may originality ang mga plot ng WWE. ‘di tulad ng mga teleserye na obvious na obvious na nga sa pagiging generic, eh halatang copycat pa ito mula sa mga nakalipas na pelikula o  teleserye. Minsan pa nga, mula pa sa mga love song ipinapangalan ang mga ito.

Ugh. Let’s get real here, please?

Kumpara mo naman ang rating ng teleserye sa overall na popularity ng world wrestling entertainment no? Duh.

Uulitin ko na lang para sa mga makukulit: Mas okay pang manood ng wrestling kesa sa telenovela.

Oo, may kasama pang mga hashtag na #RealTalk at #JustSaying pa yan.

Author: slickmaster | © 2014 september twenty-eight productions