(Ang sanaysay na ito ay naglalaman ng
isang matinding bugso ng emosyon.)
"Sa totoo lang. Wala akong pakialam.
Wala sana akong pakialam sa mga nangyayari, basta wala akong
ginagawang masama.
Hanggang nagpakita ang mga demonyong
tulad niyo. Akala ko nananaginip lang ako. Akala ko isang bangungot.
Akala ko isang gag sa comedy show o isang masakit na biro.
Sa totoo lang, tingin n'yo ba ganap
kayong tao kapag may naaagrabya kayo? Sa palagay mo ba magiging ganap
kang lalake kapag hawak mo ang baril yan, lagyan ng tingga, at
kalbitin sa isang tao para lang makuha ang kanyang pitaka, pati ang
kanyang bag?
Alam ko, mahalaga ang buhay kesa sa
gamit. Nakikita pa yan. Ngunit alam ko rin, kung gaano katindi
naghirap ang mga tao para lang makuha ang kanilang inaasam sa buhay.
Kaya sa totoo lang, sino ka para ipagkait yan sa kanya, nakawin yan,
at kung hindi papayag, kitilan ang kanyang buhay?
Ikaw ba ang nagpalamon sa kanya? Ikaw
ba angluwal? Sa sinapupunan mo ba yan nanggaling? Ang ina ba niya ang
kalampungan mo nun nung nabuo siya?
Alam ko, patapon ang mga buhay niyo. At
kung ganun lang naman eh di sana naging basurero na lang kayo. Oo,
patapo ang buhay niyo, kaya literal na kumakapit kayo sa patalim.
Alam ko rin, na ang bulok na dahilan na
nagtulak sa inyo na gawin ito: kahirapan. Patunay lamang na hindi
patas ang mundo.
Pero putangina, hindi dahilan yan para
manamantala ka sa kapwa mo.
Ah, hanapbuhay ba? Hanapbuhay na pala
ang mamerwisyo ng tao? Sabagay, lahat naman kasi ng gawain sa buhay
ay may kanya-kanyang kalakaran talaga. Pero kung may mga tao lang
naman na business ay mabasag ng trip ng tao, may mga tao rin na
mahilig mambasag ng mga taong basag-tip. Minsan nga, basag mukha ng
nantrip pa ang kaya nilang gawin, o mas malala pa.
Hindi ito si Tony Starks, na nagbato ng
banta live sa worldwide telvision dahil sa nangyari sa kanyang
kaibigang si Happy Hogan, na malamang ay naganap sa kanyang ikatlong
pelikula. Bagkus, isa 'tong boses at banta mula sa isang tropa, isang
kapatid, na naghahanap ng hustisya para sa kanyang tinuturing na
utol.
Pero alam ko, isang bagay na patama sa
katotohanan... duwag ka. Duwag ka na nagtatago sa sandatang may
kakayahang bumawi ng buhay. Duwag ka dahil sa motorsiklo mong takot
maplakahan.
Sabagay, sino ba naman ang lalaban ng
patas? Alam ko ang sentimiyento mo. Alam ko rin kung paano tumatakbo
ang utak ng isang mapagsamantalang tulad mo. Alam ko ang pilosopiyang
“kung gusto mong manalo, hindi mo kailangan kumalaban ng patas.
Simple lang: kailangan mong lamangan ang kaaway mo.”
Oo, ganun kasimple ang kalakaran sa
buhay: if you can't beat them fair and square, play the dirty way,
ika nga.
Darating rin ang karma, at huwag kang
mag-alala pag dumating yun. Dahil isa ako sa mga karmang tatama
pabalik sa 'yo pag nangyari yun. Kaya ipanalangin mo na lang na huwag
tayong mag=krus ng landas."
Author: slickmaster | ©2014 september
twenty-eight productions
No comments:
Post a Comment
Feel free to make a comment as long as it is within the bounds of the issue, and as long as you do it with decency. Thanks!