Patawad

11/14/2016 03:23:44 PM

This is something I wrote a few minutes after I had a recent heartbreak. Well, just to be clear, I didn't mean to pull off a Taylor Swift here, especially when I had a liter of beer already in my system. 

Unang-una sa lahat, gusto kong humingi ng paumanhin.

O patawad,

Pasensiya na.

Pasensya na ngayon lang ako humarap

Pasensya na dahil matapos kong komprontahin ang duwag kong sarili ay ngayon lang kita tatapatin

Pasensya na kung ngayon lang kita hinarap mata sa mata, dalawang dipa ang pagitan, seryoso ang pananalita.

Pasensya na

Pasensya na kung ngayon lang ako nagsalita

Pasensya na kung ngayong lang kita nakausap

Pasensya na kung ngayon lang ako naglabas ng hinaing

Hindi man sama ng loob pero sana ay maintindihan pa rin

Pasensya na kung ngayon lang ako nangahas na magsalita

Pasensya na kung ngayon lang lumakas ang loob ko

Pagkat wala namang nakikinig nang tunay sa akin

Nang tuluyan, nang maging tapat at nang maintindihan,

Pasensya na kung ngayon lang ako nagsalita ng alinmang nararamdaman ko sa iyo

Pasensya na kung ngayon lang ako nakahanap ng tiyenmpo para malaman mo ang mga ito

Pasensya na kung siguro ngayon mo lang narinig ang mga ito

Wala eh. Pasenya na. Naging duwag ako.

Naging duwag para aminin sa sarili ang lahat-lahat

Naging duwag para iwaksi ang pagiging hipokrito sa sarili 

Naging duwag na iharap sa iyo ang lahat-lahat

Ng mga salita na dapat mong malaman noon pa.

Noong panahon na tayo't nag-okay pa

Noong panahon na tayo'y nag-aalaskahan pa.

Noong panahon na akala ko'y mapapasakin ka.

Yung panahon na magiging tayo na.

Akala ko na.

Tangina, kasalanan ko rin 'tong lahat!

Kasalanan ko rin kung bakit nagpanggap rin ako sa aking sarili

Kung bakit kinailangan ko pa ng bote.

At kung bakit kinailangan ko pang malasing

Malango sa mga bagay-bagay na binibitawan ng iyong dila

Malango sa mga salita na nanggaaling sa iyong pagbuka

Ng bibig

Ng iyong isipan

Ng iyong malayang kamalayan

Ng iyong nais talaga na sabihin

Tangina, ang sakit pala, no!

Ang sakit pala kung manggaling sa'yo mismo

Sa iyong salita magmula ang mga nararamdaman

Narararmdaman na sa hindi kabutihang palad...

...ay hindi ko katulad.

Wala na. 

Alaws. 

Dedbol. 

Game over na, pareng Slick.

Pinal na ang sabi ng kanyang huradikaturang puso

Sa susunod kasi, huwag kang feeling tuso

'Yan, 'yang damdamin mo tuloy ang natusok ng karayom

Ng bubog

Nabugbog ka ng kalungkutan

At malamang pagbabayaran ko talaga 

'to ng sentensiyang panghabang-buhay.

May magagawa pa ba ako?

Author: slickmaster | © 2016 september twenty-eight productions