7/29/2013 6:06:02 PM
Alam ko, hindi maganda ang dating nito sa inyo. Pero anong
pake n’yo anyway? Kayo ba nagsulat? HA?! ‘De. Hindi naman sa ganun.
Kung tutuusin, isa ito sa mga pinakamasakit na pangyayari sa
buhay ng sinuman, unless kung talagang trip mong umalis sa trabaho dahil: una,
hindi ka na masaya; pangalawa, inaabuso ka ng mga nasa paligid mo; at pangatlo,
karampot lang ang sinasahod mo; at pang-apat, iba pang personal na dahilan na
ikaw na lamang ang nakaaalam.
Sa totoo lang, ang inyong lingkod ay nakaranas ng matinding
depresyon magmula noong nagsara ang kumpanya na pinagtatrabahuan niya. Masakit
nga naman. Wala kang kikitaing pera, wala kang pagga-galaan, dadagdag ka pa sa
populasyon ng mga tambay sa ating bansa, makikipagsaparalan ka pa sa kalbaryo
ng paghahanap ng trabaho, kukutyain ka na naman ng mga matapobre sa paligid, at
kung anu-ano pang hindi magagandang bagay na posibleng maranasan mo.
Pero sa totoo lang, walang maidudulot na maganda kung
maglulupasay ka sa sitwasyon mo. Walang maidudulot na maganda ang pighati,
sakit ng ulo, luha at kung anuman. Magugutom ka lalo, mapaparanoid, baka
nanaisin mo na lang na suntukin ang bakal na pader dyan. Kung hindi man, baka
kumapit ka sa patalim, bagay na ayaw na ayaw ng konsensya mo.
