10/31/2015 12:53:05 PM
 |
| Photo credits: Walkah Walkah; Inquirer |
Nakakalokang lipunang ito. Puno ng bunganga’t panay reklamo ang laman.
Oo, wala sanang masama sa pagbubunganga kung gaano kamiserable ang mga bagay-bagay sa ating bansa.
Parang kung gaano ba kapangit ang serbisyo ng ilang ahensya; kung gaano tayo pinaghihintay sa pila na diaig pa ang mala-forver na pagmamahalan sa mga paborito nating tetleserye’t pelikula. Kung gaano tayo nababagot sa pakikipagtalo kung may forever o wala, habang naisastuck sa trapiko sa EDSA at alinmang pangunahing kalsada. Kung bakit ang bababaw ng mga panukalang ipinapasa sa kongreso (kung tutuusin, kasingbabaw nga lang yan ng kwentong pinapanood natin e) At higit sa lahat, kung bakit ang mga nuknukan nang kakupalan at kaungasan ang nakaupo sa pamahalaan na naglilingkod dapat sa ating mga mamamyan.
Ayos sana ang pagrereklamo natin e. Ito nga lang ang mas malala: ilan naman sa atin ay may ugali na hindi naman natin dapat ginagawang parte ng ating kaugalian. Nagrereklamo tayo sa pagiging malambot ng otoridad pero hindi naman sumusunod sa batas? Nagrereklamo tayo kung bakit baha inaabot natin sa tuwing sumasapit ang tag-ulan samantalang tayo naman ay nagtatapon ng basura sa mga estero?
Nagrereklamo tayo kung bakit tiwali at incompetent ang mga nakaupo samanatalang hindi naman tayo bumoto?
At nagrereklamo tayo ng extension sa deadline samantalang hindi natin pinapansin ang voter’s registration program ng Commission of Election (COMELEC) nung nagsimula ito noong 2014?
