11/4/2013
1:51:18 PM
Ito ang
problema sa mainstream television sa Pilipinas, lalo na sa mga variety shows. Sa
panahon ngayon, maraming nagpapaktanga sa harap ng camera at live sa buong
bansa (at kashit sa buong mundo na rin sa pamamagitan ng internet at cable
channels) para lang sumikat at magkapera. Bumebenta eh. Kaya tuloy ang lipunan
ay nagiging mababaw at pumapatol sa mga basurang palabas.
At
pumapatol pa sila sa isyu ng “gayahan” o “kopyahan.” Ano ‘to? Parang yung
senador lang na nag-plagiarized ng blog para lang sa kanyang speech sa RH bill;
o yung isang skolar ng bayan na nag-plagiarize ng mga litrato para lang manalo
sa mga photo contest?
Tama. Gayahan
sila nang gayahan. Mula content ng segments hanggang sa ppamagat ng mga segment.
Hanggang sa mga panibagong segment. Siyempre, kelangan ng mga “bagong pakulo”
e. Kelangan pumatok sila sa madlang pipol o dabarkads. Kelan ding kumita sila
sa pamamagitan ng mga advertisers sa kanilang mga segments at commercial gap.
Pero alam n’yo,
may bago pa ba sa mga ito? Sa advent ng telebisyon na uso na ang pagiging
straight-forward, di na kasi makakaila na talamak na ang mga kopyahan at
gayahan ng mga segment.
For example:
Ang That’s My Boy na naging That’s My Tomboy, na naging That’s My Tambay naman. Alam ko, magkakatunog sila halos.
Alam ko, naging viral ang usapin na yan na sinulat nga isa sa mga tropa ko sa
Definitely Filipino (pero kahit bias man yun sa mata ng karamihan, wala kayong
magagwa, opinion niya yan eh.)
Sa totoo
lang, hindi na bago ang mga ito eh. Baka nga marami pang gayahan na naganap sa
kalakaran ng mga variety shows eh. Bagay na di na inalam ng inyong lingkod dahil
hindi naman ako nagpapakasasa sa kapapanood ng mga ganitong palatuntunan.
Google niyo na lang kung anu-ano ang mga yun.
Pero huwag
masyadong magtatatalak ang mga halos magpapatayan sa isyung yan. Eh ano kaya
ito?
