SONA 2012

Tatlong state of the nation addrss na ang nagdaan mula noong naluklok sa pwesto si Pangulong Noynoy Aquino noong 2010. Sa nakalaipas ng 2 taon, masasabi nga ba na marami na narating ang ating bansa sa kanyang pamamahala? Tignan natin. Ayon sa ilan sa mga nabanggit ni PNoy....

· Mahigit 3 milyong pamilya ang naging benepisyaryo ng Conditonal Cash Transfer program ng Department of Social Welfare and Development.

· Tumaas ng 43.61% ang budget sa edukasyon, partikular na sa mga State Universities and Colleges.

· Mahigit 434 libong katao ang nahasa ang talino sa ilalim ng programa ng TESDA.

· Umangat 6.4% ang Gross National Product.

· Bumaba ang unemployment rate sa mahigit 6%. Malaking tulong ang mga call center industries.

· 2.1 milyong turista

· Bumaba ang antas ng krimen.

· Sa darating na 2013, magkakaroon na ng baril ang bawat isang pulis.

· Ang 28 bilyong pisong pondo para sa modernization project sa AFP.

· Nilunsad ang project NOAH ng DOST.

· Ipapatupad ang performance-based incentives sa mga empleyado ng gobyerno.

· Ipinagmalaki ang gagawing LRT 1 extension project, mga imprastrakturang pang-transportasyon sa ilang mga lugar sa Visayas at Mindanao.

· Ang 8 beses na credit upgrade rating.

· Ang pagkakaroon na ng mga modernong gamit at sasakyang pandigma. Dapat lang, kelangan natin yan laban sa mga maninindak na... wag na, kapitbahay na lang, libellous na kapag sinabi ko e.

· At higit sa lahat, ang paghuli sa mga tiwali, o ika nga, “big fish”

Pero kukulangin na ko sa oras para isinulat ang mga binitiwan niyang mga salita ukol sa proyekto at achievement niya sa isa’t kalahating oras na haba ng kanyang SONA, tol.

Tahasan ba sya sumusuporta sa Responsible Parenthood? Oo. Para din a raw magkaroon ng backlog sa mga estudyante. Anong konek? Siyempre, populasyon ang usapan diyan. At teka nga, bakit di pa matapos-tapos ang jeskeng debate sa RH bill? Inuna nyo pa ang pagsakdal kay Corona? Pambihira.

Syempre, maliban sa mga quotable quotes na mababasa niyo sa mga news feed ng mga media nun, e mawawala ba ang mga “pasaring?” signature move na niya yata to sa mga speech. Sa lahat na yata ng mga napanood ko na pagtatalumpati ng kuya ni Kris e lagi naman itong may tirade sa admimistrasyong Aquino.

Not to mention, ang kailangan daw baguhin, ang “forgive and forget” mentality.

Pero ito lang ang sa akin. Maraming mga magagandang tawrget na pangako at istatistikang pigura sa nakalipas na 2 taon.

Yun nga lang, hindi ito laganap sa atin. Masisi ba ang media. Maari, kasi panay bad news nga naman ang nilalaman e. Sa ibang bansa pa daw lumalabas ang mga positibong bagay.

Pero sino ba naman ang hindi maalibadbaran sa panay pagtaas ng presyo ng gasolina? Sa ganitong paraan ba mararamdaman natin ang pag-asenso? Actually, possible pa rin e. Pero napakakumplikado na usapan nay an, mga tsong at tsang.

May nabasa pa nga ako sa mga opinyon at mga balita. May pagkadiktadurya ba ang pamamahala niya sa nakalipas na 2 taon? Hindi ko rin alam. E wala namang martial law e.

Pero parang may kulang lang sa nireport ng kuya mo. Bakit wala sa usapan ang mga importanteng batas tulad ng Freedom of Information Bill? Akala ko ba the public has the right to know? Ang tagal na rin niyan ah.

Hindi ako maka-PNoy, in fact, hindi ko siya binoto noong eleksyon. Pero para sa akin, he’s still doing a good job at least. May panahon pa naman para maramdaman namin ang asenso sa tuwid na landas na yan. Tiwala lang siguro. At, ops, oo nga pala, buti na lang walang usapin sa lovelife niya. Tama yan.

Author: slickmaster
Date: 07/24/2012
Time: 05:54 P.M.
(c) 2012 september twenty-eight productions

ANG DAMI MONG ALAM!

07/22/2012 11:58 AM

http://makeameme.org/

Isa sa mga nakakairitang sitwasyon sa mundo ay ang masabihan ka ng mga bagay na tila pinagmumukha kang mayabang. Yung tipong maglalarawan sa iyo kung gaano kataba ang iyong utak na tulad nila Kuya Kim Atienza, Lourd de Veyra, Michael V, ang yumaong Ernie Baron at Francis Magalona at iba pang mga personalidad na mala-henyo ang dating.

“Ang dami mong alam!”

Pambihira naman oh.

Jawo and Dolphy: Ang mga natatanging alamat.

Legends die hard. They survive as truth rarely does.

source: https://www.facebook.com/ANCalerts/posts/10150960703033791

Isa sa mga “Final Word Tonight” posts na nakita, nabasa at nalike ko sa Facebook page ng isang local na news channel kamakailan lang. At sa tingin ko, umakma ito sa mga nakalipas na pangyayari na may dalawa sa mga kilalang personalidad sa pampalakasan at pagpapatawa ang naging laman ng mga headlines sa mga balita. isang pasada muna sa pangyayari bago ito tuluyang lumipas.

15 taon na mula noong huling naglaro ang living legend na si Robert Jaworski sa Phillipine Basketball Association. At noong nakaraang Linggo, a-8 ng Hulyo, dinumog ng humigit-kumulang 15,000 katao, karamihan sa mga yan ay mga tagahanga ni Jawo, ang Smart Araneta Coliseum sa Cubao, Quezon City para saksihan ang pormal na pagreretiro ng 1978 PBA MVP sa paglalaro ng basketball.

Si Robert Jaworski sa kanyang retirement ceremony.
Photo credit:  http://www.interaksyon.com/interaktv/video-robert-jaworskis-full-speech-at-his-jersey-retirement-ceremony   

Sa 23 taon na pamayayagpag niya sa hardcourt, kabilang si Jaworski sa mga pioneer batch sa PBA kung saan ay parte siya ng pinakatanyag na rivalry ng Crispa-Toyota. At 15 taon sa kanyang panahon ng paglalaro sa PBA ay naging kasapi ito ng Ginebra, na kung saan ay pinauso niya ang “never-say-die” spirit ng paglalaro. At sa 30 beses na nakatuntong si Big J sa finals, nakasungkit ito ng 13 kampeonato. Ba, ayos.

Hindi ko alam kung ito ba ay kauna-unahan o pang-ilang beses na sa kasaysayan ng liga na gawaran ng mga tribute at retirement ceremony ang isang manlalaro. Kasi sa mga nasasaksihan kong mga ganyang event sa TV, e madalas sa NBA ko napapanood. Yung huli, noong panahon pa ni Phil Jackson bilang coach ng Chicago noon.

Matakin mo ha? Maliban sa mga matitindi niyang galaw sa hardcourt at knotrobersyal na tawag at reaksyon e madalas raw na tinatanggap niya ang mga alok ng mga tagahanga na magpa-autograph sa kanya, at kahit ultimo ang magpakuha pa ng litrato. Ganyan ang pagmamahal niya sa mga tagahanga. Literally, never say die talaga mula pre-game hanggang post-game. Ayos di ba?

Ayon pa sa isang sports analyst na si Quinito Henson, na siya din ang naghost ng naturang event. Tila napaka-magical daw ang gabing yun ng pagpaparangal kay Jawo. Sa isang artikulo niya sa dyaryong the Philippine Star noong Hulyo a-10, ay talgang nagkaroon ng significance ang numero 7 sa karera niya bilang basketbolista. Numbers game ba kamo ang usapan?

At may mga spekulasyon na papasok ulit sa pulitika ba si Jawo? Hmmm... malalaman natin yan sa 2016. Nagpapraktis daw e ayon sa Dokumentado. Fencing ba yun kung tama ang napanood kong teaser? Haha.

Okay, speaking of July 10, fast-forward tayo sa petsang iyan na tila gumawa ng bagong marka sa historya ng mga pangyayari sa showbiz.

Isa sa mga alamat sa pagiging komedyante at actor ay tuluyan nang namaaalam sa mundo na ginagalawan niya matapos ang halos 84 na taon.

Nagluksa ang milyun-milyon na tago na napatawa at napahanga ni Rodolfo Vera Quizon, Sr. nang pumanaw ito sa oras ng alas-8:34 (o 8:40 sa mga ibang source ng balita) noong Martes ng gabi, 1 buwan at 1 araw mula ng makaratay ito sa Intensive Care Unit ng Makati Medical Center. Dito tuluyang nagwakas ang paglalakbay ng Hari ng Komedya sa 83 taon at 11 at kalahating buwan (15 araw na lang sana bago niya ipagdiwang ang kanyang ika-84 na kaarawan), at 66 na taon sa mga ito ay nilaan niya sa pagtatrabaho bilang comedian, entertainer, at aktor sa radio, teatro, pelikula at telebisyon.

Dolphy. Photo credit: http://www.balitangamerica.tv/wp-content/uploads/cache/29447_BnHover.jpg

Bumuhos ang taos-pusong pakikiramay sa pamilyang naiwan ni Mang Dolphy, mula sa mga special report ng mga newscast sa telebisyon, nakarating sa New York Times ang mga balita, hanggang sa mga social networking sites tulad ng Facebook, Twitter at iba pa. Naging pinakatrending topic pa nga ito sa Twitter noong gabing iyon matapos ang kaliwa’t kanag tweet mula sa mga kilalang perosnalidad mula sa pagbabalita, musika, showbiz, at kahit sa mga tagahanga. Nagumapaw din ng mga tribute sa Hari ng Komedya mula sa videong pinapalabas sa TV hanggang sa mga blogs ng iba’t ibang mga tao.

Nagbigay din ng mga necrological services ang mga network na ABS-CBN at TV5 para kay Mang Pidol. Ilang mga personalidad sa pulitika at showbiz din ang nagbigay ng ilang salita bilang pag-alala sa kanya.

Aminado ako na hindi ako ganun ka-fan ni Dolphy pero nagging parte ako ng mga hindi mabilang na henerasyon na napatawa niya sa kanyang mga pelikula’t sitcom sa telebisyon. Hindi ganun kadali ang maging katulad niya na artista na kadalasan din ay binabato ng kaliwa’t kanang mga kontrobersiya sa buhay and yet naggagawa pa niyang maipagaan ang ilan sa mga mabibigat na sitwasyon sa buhay. Saludo ako sa mga ginawa niya. Sa panahon na hindi pa uso ang TV, na sa mga moviehouse lang ang pinakapaboritong lugar ng mga tao pagdating sa paghahanaw ng mga bagay na makakapagpa-aliw sa kanilang buhay, na gumawa ng 4 o 5 o 6 na pelikula sa kada taon? Ba, hindi biro yun ha.

Tila isa lang si Dolphy sa mga tila “endangered species” ng Pioneer na Philippine Entertainment.  Ang mga ilan sa mga nakasabayan niyang sila Panchito, Babalu, Delia Atay-Atayan, Nida Blanca, at iba pa niyang nakasama sa entablado’t on-camera? Nauna pa sa kanya. Maliban pa daw kay Fernando Poe, Jr., si Dolphy daw ang isa sa mga pinakamababait na tao na nakilala ng sinuman, on-cam man o off-cam.

Sa sports, si Big J. Sa show business, si Pidol. Kilalang Big J sa basketball, siya naman ay may trono bilang Hari ng Komedya. Ayon sa ilan, ang lokal na bersyon ni Jordan at ni Charlie Chaplin, bagamat hindi sa eksaktong parehong istilo. May kanya-kanya silang mga daan na tinahak, at may kanya-kanyang panahon sila. Sa kabila ng mga pagkakataon na binato sila ng mga kontrobersiya ay nanatili sila at promal na tinapos ang kanilang mga karera.

Ano ang pagkakapareho ng isang Robert Salazar Jaworski, Sr. at ng isang Rodolfo Vera Quizon, Sr. sa isa’t isa? Maliban pa sa mga nabanggit?

Pareho silang minahal ng kanilang mga taga-hanga, at nanatiling namamayagpag sa kabila ng mga pangyayari, at sa mahabang panahon pa.

At sa tingin po, sapat na iyan para sila’y tingalain ng mga tao at bansagan silang mga “alamat.”

Author:slickmaster

Date: 07/12/2012

Time: 09:54 p.m.

(c) 2012 september twenty-eight productions

Idol Pa Rin Si Pidol: 5 Things I Remember On Dolphy (and more).

07/11/2012  | 11:14 AM 

Oo, idol pa rin siya. Sa halos lahat yata ng mga kasabayan niya sa nakalipas na halos 67 taong pamamayagpag sa entablado, pinilakang tabig, at telebisyon, siya na lang ata ang isa sa mga tila endangered species ng Philippine entertainment, maliban pa kay Manong Eddie Garcia na nasa 80 na rin ang edad. Ilang pelikula ang ginawa niya mula 1946? 243 ayon sa aking kaibigan na si mommyjoyce. Aba, mas mahaba pa sa listahan ng utang ko sa tindahan para isa-isahin ang mga yan. Ilang serye ng mga palabas na kasama ang iba’t ibang mga kapwa artista tulad ni Panchito, Pancho Magalona, Babalu, Nida Blanca, Nova Villa at iba pa? Pustahan, kulang pa ang isang buwan para i-playback ang lahat ng mga ‘to sa mga koleksyon ng VCD o kung meron man, streaming sa YouTube. Iba’t ibang mga role ang ginampanan niya bilang actor sa TV, radio (tama, minsan niya pinasok ang larangan na maging dubber) at pelikula, be it straight or gay.

TAPOS NA ANG PBB TEENS… E ANO NGAYON?

At isang kontrobersiyal na palabas na naman ang natapos na ang pagsasahimpapawid sa Channel 2. Sa sobrang kontrobersyal nito, laging laman ito ng mga usapan ke sa barkada man o sa mga social networking sites. Sobrang uso nito, mga pare’t mare, ha? Ang ultimo mga quotes na patama sa pag-ibig at kahit sa mga obvious na istilo ng mga linya ng isang kilalang komedyante e, laging naiuugnay ang palabas na ito (HUG MO KO. HUG MO KO…). At yan ay ang Pinoy Big Brother Teen Edition 4.


Ok, so tapos na ang palabas na PBB TEENS… E ANO NAMAN NGAYON?


Ewan ko. Hindi naman ako masugid na tagapanood ng mga ganyang palabas e. Minsan ko lang siya naabutan sa TV pero nung nalalaman ko ang mag eksena nung gabing iyun e walang pagdadalawang isip na pinatay ko na lang ang TV at napabuntung-hininga. “Ba? Ang sa lagay ba e ganun na lang ba talaga ang mga bata sa paligid ko? Hmmmm…”


Not necessarily naman siguro. Alalahanin mo, na hindi porket karamihan sa mga kabataan sa loob ng bahay ni Kuya ay mga tila malalandi na, e ganun na ang imahe ng Kabataang Pilipino as a whole. Ang sakit kaya nun no?


Pero ang siste kasi dyan e, ang lakas ng kapangyarihan ng media. Napakatindi ang kaya nitong ilahad sa mga mamamayan. Kung sa slogan ng palabas ay “ito ang teleserye ng totoong buhay…” hmmm. Ewan ko lang. at kung ito man ay sumasalamin sa buhay ng kabataang Pinoy ngayon…. Hmmmm…. Sabagay, kung anuman din kasi ang nakikita natin sa PBB Teens na yan e ganyan din ang nakikita sa mga parke’t mall, lalo na kung pagkatapos ng klase. kaya din a rin kataka-taka para sa akin.


At maraming naalibadbaran kasi kung sino pa ang mga nakikitaan daw ng tunay na potensyal na dapat maging big winner ng nasabing palabas e yun pa daw ang naalis at kung nakakarating ng big night e hindi rin deserving ang posisyon niya. Hindi na bago ang ganitong klaseng senaryo. Kung gusto mo ng pinaka-konkretong halimbawa, e kundi ang HALALAN o ELEKSYON sa lugar ninyo. Ang mga tulad ng PBB na dinidiktahan ng taumbayan kung sino ang mananatili at sino ang aalis ay maihahalintulad sa pagboto natin kung sino sa ating mga dyeskeng pulitiko ang iluluklok natin sa pwestong ninanais. Ngayon, magreklamo ka lang kung bumoto ka talaga. Baka diyan pwede ko pang maintindihan kung bakit ang bitter mo pa rin. At kung di ka naman bumoto at maglulupasay ka dyan sa mga pangyayari, e sorry ka na lang pero wala kang karapatan na magreklamo sa malamang.


Pero sa kabilang banda kasi, may pagaka-pera-perahan ang ganitong usapan e. Siyempre, kung sino ang malakas sa tuambayan, siya din ang iboboto. Siya ang sikat e. Siya ang pinag-uusapan. Siya ang may malakas na hatak. Siya ang may maraming friends sa outside world. Kung kaya ng iba na magwaldas ng limpak-limpak na salapi para lang magpaload at bumoto sa housemate na trip nila sa PBB (ke save man yan or eviction), well gagawin talaga nila yan. Money talk. It’s business. The more na maraming text votes or iba pang paraang para makaboto, e talaga tatabo sa kita ang palabas na iyun.


Pero anak ng pating naman oh, bakit nga ba kontrobersyal ang palatuntunang PBB Teens? E hindi naman na bago ito sa ating sirkulasyon? Ang dami kayang mga nagsulputang mga tao at balita mula nung una itong sumahimpapapwid sa Pilipinas halos 1 dekada na ang lumipas?


Dahil nga sa tinatawag nilang “kalandian” daw na nauuso dun. Kung ano pa man ang ibang dahilan… EWAN KO.


Isa lang masasabi ko. Nanalo na si Myrtle dyan, ang tinaguriang cosplayer ng Iloilo (tama ba?), isa sa mga taong laging laman ng news feed ko sa Facebook sa kada araw na nagtse-check ako nito. Isama mo na dyan ang ibang housemates na si Karen, Kit, at… hindi ko na kilala yung iba. Bahala sila dyan. Haha.


Kung hindi mo gusto ang nanalo, ayos lang magpaka-ampalaya ka… YAN AY KUNG BUMOTO KA TALAGA.


Pero para sa mga tulad ko na hindi naman trip ang Pinoy Big Brother Teen Edition 4, wala na akong pakialam dyan pagkatapos kong ilahad ang mga ito. At ang mga sobrang emosyonal na bitter dyan sa mga resulta ng naturang palabas…. Uso kaya ang pagmu-move on. Try mo! Hindi yung bibira ka pa ng luto. Para ka namang tanga niyan e.

TAMA NA ANG PANONOOD NIYAN, MGA BATA.... AT MAG-ARAL NA KAYO.

Author: slickmaster
Date: 07/10/2012
Time: 12:14 p.m.
© 2012 september twenty-eight productions.

Playback: PINOY U.S. COPS

07/05/2012  | 01:35 PM 
This is something that got me interested in tuning anew to BITAG LIVE: a program/segment which featured the Filipino-blooded law enforcement people with their lives and duties in Northern California.

PINOY U.S. COPS RIDE ALONG first aired at around the last quarter of the year 2011 in both channels of UNTV and AKSYON TV. It was in UNTV because of Ben Tulfo’s main daily program BITAG LIVE and it’s part of their numerous segments. While on the AKSYON TV they were contracted to be part of the channel’s ORIGINALS program block time. The program aired its first 2 seasons there and the third will be aired at PTV 4 on the first Saturday of August 2012, if they get it right (I only heard that anyway) and still to BITAG LIVE at 37 as well.

The likes of James Delos Santos, Jeff Camillosa, Hans Castillo and the others whom were destined at the places of Daly City, San Mateo County, South San Francisco, Northern California. (though not in exact location. I just tried to retrieve everything though.)

BARS OVER BULLSHIT

10:29 PM 07/04/2012

Rap is a joke. Rap is an entertainment. But rap is also an art. An expression.

It’s everything. Pero ewan ko kung bakit naisip ko pa ang mga ito.

Bars over bullshit, isang bagay na matimbang sa rap ngayon na dapat maintindihan ng bawat tao. Actually nakita ko lang yang 3 salitang parirala na yan sa isang Facebook status ng isang underground rapper. Masyado lang akong curious siguro.

Ang tunay na status, kusang nila-LIKE.

Oo nga naman. Sa panahon na nauso ang mga tila bentahan ng post fedbacks tulad ng mga like sa Facebook at favorite sa Twitter, e talagang may mga tao na aasta na parang magbebenta dyan, pero ang binebenta niya – ay ang status niya sa Facebook.

“tol/friend/pre, pa-like naman ng status ko oh. Thanks. J”

Aminin mo, minsan sa buhay mo e nakabasa ka na sa mga chat messages mo ng ganito, kahit hindi sa eksaktong konteskto ng salita. Na minsan e may nagsend sa iyo ng mensaheng iyan. At... alam mko na idedny mo to, ikaw din mismo nakapagsend na ng ganyan sa mga friends mo sa fb.

Well, ganun talaga ang kalakaran sa mag social networking sites. Hindi mo lang binebenta ang sarili mo na base sa kung ano ang nakalagay sa About Me section mo,  pati na rin yung mga bagay na lumalabas sa isip mo na siyempre e natatranslate sa mga post mo, and at least hindi naman sa mahaliparot o mala-putang pamamaraan ha?

Pero may mga bagay kasi na dapat e nasa tamang lugar lang. Magpi-PM ka lang sa isang tropa mo para lang magpalike ng status? Hmmm...

The This-Is-a-Crazy-Planets Experience.

Yes, the title is right even if you argue that there’s something wrong with its last word. There’s a story behind that so make sure you at least reads that (or much better get a copy) before you make any prejudgments per se.

I was once curious on what the hell this book is all about when I first saw the post related to this book on a Facebook page.

Until one fateful day on January 2012, as I passed by at the National Book Store’s Superstore branch in Cubao Quezon City, Lourd’s book is something I noticed the most at one of its stands. Without thinking twice, I bought the copy.

I came home and ended up reading the entire piece in almost the entire day then.

“This is a Crazy Planets” is apparently a book of selected blog posts of the Radioactive Sago Project frontman-slash-TV personality Lourd Ernest H. de Veyra, all of his compiled write-ups can be seen at the website spot.ph dated 2009 to 2011.

As I read the book, few things come into my mind: it’s like… uhm, unexpectedly my imagination runs as if I’m visualizing that every single word that my mind utters, the Lourd speaks as if he’s on another Word Of The Lourd episode airing on either TV5 or YouTube.

Ang patutsada sa isyu ng opisina’t relihiyon.

Isang pasada sa isang kamakailang mainit na balita. Kamakailan lang ay may panukala ang isang kongresista na ipagbawal ang anumang mga bagay na may kinalaman sa relihiyon sa loob ng mga opisina ng pamahalaan. Ayon kay Kabataan partylist representative Mong Palatino, ang House Bill 6330 ay naglalayon na i-ban ang ang mga gawaing may kinalaman sa relihiyon, kasama ang mga panalangin, misa, pagbababasbas at paglalagay ng mga anumang bagay na tulad ng crucifix, Bibliya, Koran at iba pa sa loob ng mga tanggapan ng gobyerno.

Ayon kasi kay Palatino, ang mga relihiyosong simbolong nakikita sa mga lugar na ito ay tila nagendorse ng isang particular na pananampalataya. Yung ibang empeyado daw e napipilitan daw na umattend ng mga misa at iba pang mga relihiyosong aktibidades ng kanilang mga superiors. Yung iba, hindi makagawa ng mga dapat na transaksyon tuwing lunch break dahil sa nasa misa ang mga kawani nito.

Naging isang mainit na balita na naman to sa iba. Kaliwa’t kanan ang mga taong naglahad ng opinion sa panukalang ito sa mga social networking sites tulad ng Facebook, Twitter at iba pa; at pati na rin sa mga blogs, at diyaryo sa iba’t ibang panig ng bansa.

MIAMI Heat on total redemption.

One of the most scrutinized teams in the past 2 years; the Miami Heat made all the way to the NBA finals and nailed a championship.

They were barely criticized when they landed LeBron James and Chris Bosh to the South Florida squad join their draft-mate superstar Dwyane Wade, and still failed to manage to take home the championship then after losing to their once-upon-a-finale-rival Dallas Mavericks in the 2011 NBA finals.

Everything has changed then. They faced their finals opponent on their very first NBA regular assignment on Christmas day and won over them. It’s not just a revenge spelling on their acts anymore then, it started a circus run. Going up and down of the first four spots of the Eastern conference and eventually finished at the second spot prior to the post season party.

Sa sobrang luto ng laban....

(side A ng aking opinion ukol sa Pacquiao-Bradley series)

LUTO!!!!!


Yan ang sentimiyento ng karamihan ng mga boxing fans sa buong mundo noong nanalo di umano si Timothy Bradley kay Manny Pacquiao. Na-strip-off-an si Manny ng isa sa kanyang world-record 8 boxing titles sa kontorbersyal na pagkatalo nito sa Amerikanong boxer.

At walang kinalaman ditto ang pagkanta ni Jessica Sanchez sa panig ng Estados Unidos, ha? (wag shunga, mga pare)

Luto nga daw maituturing ang laban, e pano ba naman? Dalawa sa tatlong hurado ang nagbigay ng iskor na pabor kay Bradley, na tila taliwas ito sa mga nakapanood ng laban mismo. Mas lamang pa nga daw ang mga yakap ni Bradley kay Pacquiao. At sa majority ng mga parte o round ng laban e lamang daw talaga si Pacquiao. Ayon na rin yan sa iba’t ibang mga punch stats, pati na rin ang scoring ng media sa nasabing laban.

Teka, statistika ba ang usapan? Ba, ayon sa artikulo ng isa sa aking mga idolo ng si Quinito Henson, taliwas nga sa mga puntos ng hurado ang mga numerong lumabansa performance ng laban. Wala pa nga sa kalahati ng mga nagawa ni Manny ang kay Timothy, mula sa punches landed (253-139), percentage ng accuracy ng mga ito (34-19), more connected jabs (63-51) at power shots (190-108).

(source: Roach calls for investigation, pp. A-33 of the June 11, 2012 issue of The Philippine STAR)

Sa sobrang luto ng laban e nag-alburoto ang mga tao sa social networking sites, mula sa mga ordinaryong tao na first time gumamit ng Facebook hanggang sa mga celebrity na tweet lang ng tweet ng kani-kanilang mga blow-by-blow account sa buhay nila. Ang expresyon nila, pagka-dismaya sa resulta ng laban.

Sa sobrang luto ng laban, ang unang hininging bagay ni Freddie Roach, ang coach ni Pacman? IMBESTIGASYON. Ayon kay manong Freddie, dapat daw ma-expel ang mga huradong humusga sa laban na tila bumura sa malinis na record ni Pacquiao sa nakalipas na 7 taon. Pero hind isinisisi ni Roach ang Kano dun.

Call me maybe?

Call me maybe?

Familiar sa tenga mo no? Aminin mo.

Isa sa mga catchy tunes sa panahon ng pop music ngayon ay ang kanta ni Carly Rae Japsen na “Call Me Maybe.” Teka, ano nga ba ito?Isang kanta ng pagkahumaling ng isang babae sa isang lalake na unang beses niya nakita at napapaisip kung paano siya gagawa ng paraan para mapalapit sa kanya? Hmm…

Sabagay, para nga naman mapalapit ang tao sa kapwa, kailangan may matapang na magpapakilala. May mag-eeffort, in short. Kung babae sa lalake yan, pakikipaglandi ay isang pwedeng makukunsidera na termino. Pero anthem bang kalandian ito? Hindi ah. Grabe naman. Masyado naman yata tayong mapanghusga. Kala mo mga music major.

May konek? Oo, siyempre naman. Kaya nga nagiging hurado ang mga batikang mang-aawit sa isang singing contest di ba? Hindi naman sila instant celebrity na walang pormal na training.

Pero mabalik tayo sa usapan, napakapatok ng kantang ito.

Lebron nails it. Now what?

This is it. LeBron James finally got his own ring! After that triple double and an insane 3rd quarter run, the MIAMI HEAT were crowned the 2012 National Basketball Association champions. Thanks to that tune of 121-106 score after those 48 minutes in Game #5 of the NBA finals.

Well, let me guess what are those critics and haters of the 3-time MVP will tell. He won MVP and finals MVP.

Ang Litanya ng Isang Desperadong Mangingibig

06/23/2012 09:03 AM

Ayokong itoma ang lahat, hindi rin naman makakatulong kahit mawasak pa ko sa kalasingan. Hindi naman na mababago nito ang takbo ng aking kasaysayan. Isa na nga kong desperadong romatiko sa panahon na ito.

Hindi ko alam kung bakit ganito katindi ang aking nadarama. Siguro dahil matagal na ring tulog ang kamalayan ko ukol sa pag-ibig. At nang dahil sa iyo, nagising ito. Pero linawin ko lang, wala kang kasalanan dun. Ang tagal ko hinihintay ang ganito.

Pero, sa isang iglap na hindi ko inaasahan,  tila nawala na. Wala na naman. Malulungkot na naman ako sa isang sulok. Iiyak. Magmumukmok  sa kada gabing hindi makatulog. Nag-iiba ang estado ng emosyon at pag-iisip. Mababaliw. Masisiraan ng ulo. Mawawalan ng gana. Hindi matiis ang sakit na nadarama. Ilang beses na ko nasaktan, hindi dahil sa iniwan ako, pero dahil sa katotohanan na hindi na naman ako nagtagumpay makalipas ang mahabang panahon.

Na naman? Oo, na naman! (sabay sabunot sa sariling buhok)