Lessons From The AMALAYER Shit.

11/15/2012 09:26 AM 

Hindi na bago ang mga ganitong klaseng insidente sa internet ngayon. Nagsilabasan ang mga tao na malalakas manghusga sa kani-kanilang kapwa na akala mo ay walang pinagkaiba sa kanilang pinaggagagawa.

And not to mention, isa na naman ito sa mga pauso ngayong taon na walang kaatorya-torya. Mga tipong nakakabobo ba.

Ito ang mga aral na dapat matutunan ng sinuman, hindi lang ng nakastigo ng mga netizens sa pangalan ni Paula Jamie Salvosa, ang lady security guard ng Light Rail Transit Line 2 Santolan Station na si Sharon Mae Casinas, ng video uploader na si Grgory Paulo Llamoso at ng lahat ng netizens na pumatol at pumanig sa kung saan-saan. Na…

Ang Mga Kaso Kung Bakit Hindi Ko Nakuha Agad Ang Aking NBI Clearance

11/11/2012, 10:35 a.m.

Babala: ang lahat ng mga mababanggit sa blog na ito, ke korni man o hindi, ay pawang katatawananat kalokohan lamang. ‘Wag niyo po masyadong seryosohin ito dahil baka tumanda ka masyado niyan. Ika nga ni Jerry Olea ng Abante, Jokes lang po.

Halos patapos na ako sa aking mga transaksyon noong isang araw habang pumipila ako para makakuha ng sariling National Bureau of Investigation clearance. Hanggang sa nalaman ko ang isang kasuklam-suklam na bagay… may HIT na ako.

Nanlamig ang kalamnan ko dahil sa nangyari. Hala! Ano na naman ba ang kasalanan ko sa hukuman ng bansang ito? Ang tino-tino ko na ngang mamamayan e.

Paranoid ba? Mukha lang, kaya napaisip tuloy ako kung ano man ang nagawa kong pagkakasala, maliban pa sa mainitang komprontasyon sa kung sinu-sino lang sa internet, o minsan binabangga ko ang mga umaastang siga sa amin, lalo na sa kalye ng bahay na kinalulugaran ko, o ultimo ang paninindak sa mga mahihilig sumingit sa pila.

Pero dalawang linggo mula noong nalaman kong may HIT ako sa NBI, nalaman ko na no record on file na ako. Hay, salamat!

Pero hindi ibig sabihin nun na hindi ko ilalahad ang aking mga nagawang kalokohan. Siguro kung magiging batas at kaso ang mga ito, good bye to being blogger na ako, at malamang baliw na ang mundo kapag nangyari nga ito (Yikes! Kaya ipanalangin mo na lang na "huwag naman sana"):

For “High-Quality Entertainment” Sakes?

Isang gabi habang bumibili ako ng tinapay sa kalapit na bakery, narinig ko ang isang DJ na nagsasalita sa kanyang palatuntunan sa radyo. At ang mga katagang iyun ay agad naka-agaw ng pansin as akin habang inaatay kong matusta ang pan de sal na inorder ko.

“…aba, malamang. Dapat lang na makinig ka sa akin no? Kami lang kasi dito ang nagbibigay ng “high-quality entertainment.” That’s why we’re here.” May matching pa na sound effect yan ng mga taong tumatawa, kaya lang hindi ko alam kung tawa ba talaga yun o napilitan lang.

Oops! Teka lang.  Tama ba narinig ko? Para magbigay ng “high-quality entertainment?”

NU 107 After 2 Years…

11/08/2012, 12:27 PM

Hindi ako isang masugid na tagahanga ng istasyong ito. Minsan lang ako kung makinig sa kanila, pero maliban kasi sa mga website na tulad ng YouTube, ito ang pinakaprimerong source ng rock music para sa karamihan ng mga Pinoy eh. Of course, maliban pa ‘to sa pag-attend ng mga gig ng mga banda sa underground man, o opisyal na concert.

Pero ang bilis ng panahon, ‘no? Dalawang taon na pala ang nakalilipas mula noong pormal na nagpaalam na sa himpapawid ng FM radio ang tinawag nilang “Home of NU Rock” – ang NU 107. Naalala ko pa nga ang mga hindi mawaring pakiramdam noon, lalo na sa parte nila na likas ang pagiging rakista sa sariling karapatan, na ang isa sa mga pinakasandigan nila sa musika ay mawawala na lamang matapos ang 23 taon na pamamayagpag.

Ilang mga personalidad ang nagsalita, mula sa mga dating nakasama bilang mga DJs, mga kilala sa larangan ng pakikipagrakrakan, at kahit ultimo ang mga DJs mula sa ibang istasyon na nakikinig din pala sa kanila. Mga kasama sa hanapbuhay ba.

SPG Overload

Ang nilalalaman ng blog na ito ay ayon sa pagkakaintindi ng awtor lamang. Ito ay rated SPG Istriktong Pag-intindi at Gabay ng nakatatanda (kung talagang kailangan), ay kinakailangan, lalo na’t ito ay naglalaman ng mga tema at lengwahe na hindi angkop sa mga immature na mambabasa.

Minsan habang nagmamasid ako sa mga post na pwede kong makipag-interact sa aking news feed sa Facebook, ay naka-agaw ng pansin as akin ang status ng isa sa aking mga college friend. Aniya, ang mga nira-rant niya ay ang sobra-sobrang pagkakaroon ng mga programa na rated SPG sa programming ng isang istasyon ng telebisyon. Mula daw hapon hanggang gabi, panay ganitong mga klaseng programa na lang daw ang umeere sa nasabing TV station.

Hmm… ganun? Teka, ano nga ba ang ibig sabihin ng rated SPG na ito?

Sila-sila Na Lang!

11/05/2012, 10:50 AM

 “Sila sila na lang!” Yan ang litanya ng magulang ko, at pati na rin ng ilang mga mamamayan na maalam sa mga maiinit na balita ukol sa magaganap na Midterm Elections sa Mayo 13, 2013.

Ano ba yan? Parang sila na lang ang magkakalaban at magkakapartido sa darating na halalan ha?

Oo nga e. Sino o sinu-sino ba ang mag-aakala sa ganito? Ang tatakbong mayor ay anak ni congressman? Yung asawa ni mayor, kakalabanin naman ang kabilang partido na tatakbo naming congessman? O gobernador, city councilor? Palibhasa may pangalan at kamag-anak na sa nasabing larangan e.

Pero matagal na kaya ang isyu ng political dynasty sa bansa. Oo, since time in memorial, p’re’t mare. Usong-uso na mula sa mga lungsod, at mas talamak pa nga ito sa mga probinsya. May mga pagkakataon pa nga na minsan, kung sino pa ang magkakadugo, sila pa ang magkakatunggali. E alam mo naman ang kalakaran d’yan. Sa ngalan ng kapangyarihan, may mga tao talaga na hahamakin ang lahat, makuha ang puwestong hinahangad.

At teka, ang pagkakaalam ko ay may tinakdang alintuntunin sa ating saligang batas na nagbabawal sa ganyan ha? Ika nga…

Hindi Porket Single Ay Mahilig Na Mag-GM.

10/21/2012 09:25 AM

Minsan, hindi ko na rin pinaniniwalaan ang bagay na naglalarawan sa mga tipo ng tao base sa kung gaano ito maglahad gamit ang kanyang mga cellphone. Ayon sa mga nababasa ko, mga single daw ay mahihilig mag-send ng group message, at ang pinakamadalang daw na magtext ay mga taong taken o in a relationship. Maliban diyan, mga walang load o sadyang anti-social lang ang trip.

Ah, ganun? Parang isang kaso na naman ito ng maling panghuhusga sa pangkalahatan.

Kung Mamamatay Ka Bukas, Bakit Hindi Pa Ngayon?

10/31/2012 03:07 PM

Aminin mo, tunog misleading ang linyang iyan sa iyo ‘no?

Oo nga naman kasi. Parang gusto mo naman yata mamatay ang taong masasabihan mo niyan. Ayos lang sana kung sa biruan mo gamitin yan. E paano kung, kaaway mo ang pinagsasabihan mo niyan. Baka makasuhan ka pa ng grave threat niyan sa sama ng dating ng mga saltiang iyan.

Una kong narinig ito sa isa sa mga bars ng rapper na si Shehyee sa isang laban niya sa rap battle league na FlipTop noong 2010.

“Kung mamamatay ka bukas, bakit hindi pa ngayon?”

You Only Live Once.

You only live once, ika nga ng acronym na YOLO, isa sa mga naging trending na salita sa taong ito. Pero hindi ito usapin ng isang pausong nakakabobo. Parang kahit papaano pa nga ang mga ganitong kataga kesa sa mga jeskeng PBB teens, epic fail, o kung ano pa man iyan. Pero minsan nga lang ay annoying ang approach. YOLO?!

As in literal.

Snappy Answers to Stupid Love Life (and Pormahan) Questions.

10/27/2012 | 11:07 a.m.

Ang blog na ito ay naglalaman ng matitindi o maanghang na salita. Bawal sa mga sensitibong mambabasa.

Ang lovelife nga naman, oh. Isa sa mga pinakamabentang paksa sa usapan ng kada taong nakakasalamuha ko, ke barkada man sa eskwela o kapwa tambay sa kapitbahay. Kapag meron ka nun, tiyak na hahaba ang usapan. At kung wala naman, tiyak na puputaktehin ka ng mga sandamukal na pang-aasar.

Sa totoo lang kahit lately ay ilang beses na rin na naging laman ng mga akda ko ang usapin sa lovelife, ay yun din naman ang tahasan kong iniiwasan na pag-usapan. E paano? Hindi marunong makuntento ang mga ka-talakay ko sa ganyang paksa. Kaya minsan, ito at ang mga ito na lamang ang nabibira ko sa kanila. (P.S. Para sa mga bata at batang-isip diyan, huwag gagayahin ang mga ito, ha?)

"I Want to Ask You Sana…" (Ang Istorya ng Katorpehan ni Jerry Maya)

10/25/2012 07:47 PM

Mukhang kakaiba naman ang ating tatalakayin ngayon, mga pare’t mare. Kung dati kasi, panay isyung pampulitika’t lipunan ang madalas laman ng tirada ko,  pagbibigyan ko muna ang aking tropa na laging nangungulit sa akin na (as in "please daw,") magtalakay naman ako ng usapin sa pag-ibig. Ang sarap lang kutusan ng mokong na ito. Hahaha!

‘De. Sige pagbigyan na natin, nakakaawa yung bata eh.

Tunghayan naman natin ang istorya ng isang tao na itatago ko sa pangalang Jerry M. Maya tungkol sa kanyang pagkabigo sa pag-ibig kamakailanlang dahil sa kanyang katorperhan. Ay, yan kasi! At sa totoo lang, bakit ba hihingi pa ng payo sa akin ‘tong lokong ito, e ako nga mismo hindi ko naranasan ang ganyan, ‘no? lakas maka-demand ha? HAHAHA!  Anyway, ang kanyang pag-open up sa pinamagatang “I want to ask you sana.”

Aanhin Mo Pa Ang Rebulto Kung Tarpaulin Naman Na Ang Uso?

10/25/2012 02:31 PM

Usapang “arts” ba, as in classical versus digital? Patay versus buhay? From 3-dimensional to the simplest form made from Photoshop? History versus advertising? Ewan.

Noon, rebulto ang pinakamagandang bagay na magsisilbing larawan ng alaala ng isang tao na may naimambag sa lipunan. Ang istatwa na pinaghihirapan ng mga iskulptor sa pamamagitan ng pag-ukit. Madalas ay gawa ito sa mga matitigas na materyales tulad ng semento, marmol, graba, at tanso. Sa mga pampublikong lugar sila nakikita.

Pero kung sa tingin mo na ang isa nang ganap na perpektong halimbawa sa larangan ng sining ang mga tinatawag na monumento, diyan ka nagkakamali. Iyan din ang akala ko e. Dahil may mga pagkakataon na sa sobrang pagiging mitikuloso ng iilang mga tao ay nagkakaroon tuloy ng maling pagkakaintindihan.

The Problem With Over-Romantic Medium and The So-Called Commercial Value.

10/23/2012 | 08:01 PM

Babala: Ang mababasa sa akda na ito ay maaring naglalaman ng ideya o kaisipan na taliwas sa pananaw ng nakararami. Bago mag-react, magbasa muna. At kung may kontrapelong punto, gawin ito sa maayos na pamamaraan. Maraming salamat po.

Maraming bagay ang nagbago sa paglipas ng panahon. Mula sa binabasa hanggang sa napapakinggan at mapa-biswal na mga media. pero dati, may mga matinding distinksyon o genre ang mga ito, mula komedya, drama, horror, aksyon at iba pa. Pero ngayon? Ewan ko.

Anyare? (Isang Tanong Para Sa Mundo Ng Mga Sinungaling)

Minsan ko narinig ang tanong na ito sa isang palabas na tumatalakay sa isyung panlipunan sa legal na pamamaraan. Iku-quote ko lang ang wikang iyun ni Atty. Persida Rueda Acosta (pero hindi sa eksaktong paglalarawan ng salita): “Paano ka makakapamuhay ng tama kung namumuhay ka naman sa mundo ng kasinungalingan?”

Hmm… Paano nga ba? *sabay nakapangalumbaba*

Iyan kasi ang hirap sa panahon ngayon e. Que sa usaping panlipunan man o sa pinakapabortio ng ilan na tsismis sa lovelife, walang katiyakan ang mga pahayag. Parang iyung sinabi lang sa akin ng isa sa mga kaibigan ko na “Si *name of boy*? HMP! Hindi ko nga gusto iyan e!” Pero ‘wag ka, makalipas lang ang ilang oras ay… sila na! PBB teens ba ang peg? At isa pa, ang taong walang habas na umiiyak sa balikat ko dahil hiniwalayan siya ng boyfriend niya. Ang sabi daw sa kanya e “pangako ko, hindi kita iiwan.” Sinampal ko nga nang matauhan ang ale, “Ikaw kasi, nagpapaniwala ka sa damuhong iyun! Ilang beses ka na ngang ginago eh.”

Usapang Grammatika? Ang Labo!

10/23/2012 05:13 PM

(Ang blog na ito ay may halaw ng inspirasyon at konteksto mula sa “Ispokening Inglis” episode ng Word Of the Lourd na unang sumahimpapawid sa TV at YouTube noong Marso 2011)